Hiroshima viel ons hard mee, de omgeving is veel meer dan een (ietwat deprimerend) museum dus we nemen met weemoed afscheid. Maar we gaan dan wel naar volgens velen de mooiste stad van Japan: Kyoto!

Vroeg gaan tuffen waardoor we wat tijd over hadden en we een stoppie deden bij het Witte Kasteel wat zo heet omdat euh… nou kijk zelf maar:

Aangezien het leek of alles dicht was hebben we geen verdere poging gewaagd binnen te komen op legale wijze en zijn we gaan zoeken naar een eettentje. De score viel tegen dus we besloten een 7-eleven lunch te doen.

Je trekt wat uit de schappen en je regelt na betaling dat het warm wordt. Complete maaltijden kun je fiksen die ze dan voor je opstoken in de magnetron of voorzien van heet water waarna je het in het gezellige eethoekje op kunt peuzelen. Verbazingwekkend lekker en je zit voor onder de 2 euro de man incl drinken warm te lunchen (!). We blijven Hollanders he 😉

Na deze verkwikking nog een anderhalf uur door naar Kyoto. Nadat we intrede hadden gedaan in het stulpje en met neef Koen hadden overlegd over langskomen zijn we op pad gegaan naar een shabu shabu restaurant. Shabu shabu is een pan soep waar je aan tafel ingrediënten ingooit en dan zelf afmaakt en op eet, een heel leuke variant op fondue zeg maar. Hadden ze bij die tent ook Japanse BBQ met Wagyu vlees…. dus twee elektrische fietsjes gehuurd en de fiets van het appartement gepakt en wij naar de stad gefietst…

Bij het restaurant besloten we 50/50 te doen dus 2 man BBQ en 2 man shabu shabu. Het personeel werkte goed mee en we kregen als eerste de bbq voorgeschoteld. We kregen 4 soorten rund, aan tafel bereid en die smolten op de tong…

Daarna werd de grill omgeruild voor de shabu shabu pot die werd volgestouwd en klaar pruttelde

Die hebben we ook helemaal opgevroten zo lekker was het…

Nu lekker op tijd het bedje in en morgen eens kijken wat Kyoto te bieden heeft.

Oat moan!

Ton

Ps raar idee dat we net een gebied achter ons hebben gelaten waar een vrij zware aardbeving was net nadat we zijn vertrokken, maar dat hoort een beetje bij de omgeving waar we zitten denk ik dan maar. De Japanners lijken er niet veel van te hebben in ieder geval.